نصر: رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مراغه گفت: شیوه تهیه شیرینی چای این شهرستان به عنوان میراث ناملموس آذربایجان‌شرقی در فهرست میراث ناملموس ملی به ثبت رسید.
وی با بیان اینکه شیرینی چای مراغه با حدود ۱۵۰ سال قدمت از ترکیب شکر و آب تهیه می‌شود، اضافه کرد: این شیرینی به دلیل طعم دلنشین، جایگزین مناسبی برای قند است.
وی با بیان اینکه این شیرینی لذت نوشیدن چای را دوچندان می‌کند، اظهار داشت: شیرینی چای یکی از سوغاتی‌های محبوب شهر مراغه است که در بین شهروندان این شهر و سایر شهرها طرفداران زیادی دارد.
به گفته وی برخی از مردم مراغه بر این باور هستند که این شیرینی در زمان جنگ‌های ایران و روسیه توسط مهاجران روسی به این منطقه آورده شده و پس از تغییراتی، به شکل امروزی درآمده است.
وی این را هم بیان کرد که شیرینی چای مراغه در طعم‌های مختلفی چون هل، پرتقال، لیمو، آناناس و دارچین تهیه می‌شود و طعم هل محبوبیت بیشتری دارد.
برای تهیه شیرینی چای مراغه، ابتدا درون دیگ مخصوصی که «پالت» نامیده می‌شود، آب می‌ریزند و شکر را که اصلی‌ترین ماده اولیه این شیرینی است به آن اضافه می‌کنند؛ سپس مخلوط آب و شکر را بر روی حرارت قرار می‌دهند.
مرحله دوم؛ برش
سپس شیره را روی صفحه فلزی که در اصطلاح نبات‌ریزی به آن «سنگ» گفته می‌شود، می‌ریزند و پس از سرد شدن شیره، آن را به قطعات مختلف برش می‌دهند و اسانس دلخواه را به آن اضافه می‌کنند.
مرحله سوم؛ هوادهی
پس از اینکه شیره برش داده شد، آن را ورز می‌دهند که در اصطلاح به این کار هوا دادن می‌گویند؛ هوا دادن برای سفید و نرم شدن شیره ضروری است.
پس از اینکه شیره به اندازه کافی ورز داده شد و بافتی نرم و رنگی سفید پیدا کرد، آن را دوباره به قطعات مختلف برش می‌دهند.
مرحله آخر؛ آماده سازی
در پایان، قطعات برش داده شده را از دستگاه آب نبات‌ریزی رد کرده و روی سطح کار (استو) پهن می‌کنند تا قطعات هوا بخورد و خشک شود.
سپس خرده‌ریزها را از طریق الک کردن جدا می‌کنند تا شیرینی چای مراغه آماده شده و در نهایت در داخل نایلون‌ها و به صورت سنتی بسته‌بندی شود.
میراث‌ناملموس عنصری تحکیم‌بخش برای احیای ارزش‌های تاریخی است که توجه به این مسئله در کنار میراث‌فرهنگی می‌تواند رابطه کم‌نظیری از تاریخ و فرهنگ ایران را به‌نمایش بگذارد و با جذب گردشگران خارجی، در توسعه اقتصادی کمک حال این مرز و بوم باشد.
