تبریز که روزگاری لقب توسعه یافته‌ترین کلانشهر ایران را یدک می‌کشید، این روزها گویا در حوزه زیرساخت‌های شهری چنان پسرفتی کرده که فرمانداری اش برای مدیریت شرایط پس از بارش چند سانتی برف، ساعت کاری ادارات را جابه‌جا می‌کند.تبریز که روزگاری لقب توسعه یافته‌ترین کلانشهر ایران را یدک می‌کشید، این روزها گویا در حوزه زیرساخت‌های شهری چنان پسرفتی کرده که فرمانداری اش برای مدیریت شرایط پس از بارش چند سانتی برف، ساعت کاری ادارات را جابه‌جا می‌کند.
خبرگزاری فارس – تبریز – علی مولا: «زمستان و تبریز»، دو کلمه‌ای که عادت داشتیم وقتی کنار هم قرار می‌گیرند با عبارت «برف و بوران، کولاک و یخبندان» همنشین شوند چرا که تا همین یکی دو دهه پیش زمستان های سرد و استخوان سوز با بارش‌های سنگین برف مهمترین مشخصه تبریز و ارومیه و به طور کلی شمال غرب کشور محسوب می‌شد و این شهرها نماد زمستانهای سخت در مناطق کوهستانی بودند.
اما چند سالی است که برف و کولاک و یخبندان تنها به خاطره‌ای برای تبریزی‌ها تبدیل شده و از زمستانهای سخت و سرد این شهر تنها سوز و سرمایی نیم بندی مانده و دیگر نه تنها خبری از برف زمستانی نیست بلکه چشم زمین دیار آذربایجان این روزها به جمال باران هم هر از گاهی روشن می‌شود.
با وجود این تغییرات اقلیمی و تبعات آن بر بارش‌های فصلی به ویژه در پاییز و زمستان، مردم تبریز سرانجام در میانه دی امسال صبح خود را با ذوق رویت گرد سفید برف بر روی خودروها و خیابان‌ها آغاز کردند و این شهر پس از پاییزی کم بارش و زمستانی بهارگونه، سرانجام رخت سفید بر تن کرد، هر چند در حد چند سانتی‌متر.
نکته قابل توجه اما اینکه بسیاری از شهروندان شاغل تبریزی که بنا بر عادت همیشگی از ساعت‌های اولیه صبح شانزدهم دی ۱۴۰۲ برای حاضر شدن در محل کار از خانه خارج شده بودند، با رسیدن به مقصد متوجه شدند که بنا بر اعلام فرمانداری تبریز و به دلیل بارش سنگین برف! قرار شده ادارات و سازمان‌ها با دو ساعت تاخیر آغاز بکار کنند.
زیرساخت های تبریز با برف چند سانتی تسلیم شد
جدا از زمان اعلام این خبر که ساعت ۷:۰۵ صبح در کانال‌های مربوط به فرمانداری تبریز منتشر شده، نکته قابل تأمل و تعجب و البته تأسف بار دیگری نیز وجود دارد و آن هم این که ظاهرا تبریز به حدی از لحاظ زیرساخت‌های شهری برای مواجهه حتی با چنین شرایط معمولی نیز پسرفت داشته که مسئولان این شهر بخاطر بارش برفی نیم بندی و آبکی ساعات کاری ادارات و سازمان‌ها را جابه‌جا می‌کنند و این سئوال پیش می‌آید که تکلیف در مواقع بحرانی تر چه خواهد بود.
اگر بخواهیم این اقدام را با نگاهی مثبت تحلیل کنیم باید بگوییم فرمانداری و دیگر نهادهای متولی امور شهری تبریز برای رعایت حال کارمندان و شاغلانی چنین تصمیم را گرفته اند که قرار است با مشکلات و مصائب متعاقب بارش برف و بروز سرما و یخبندان در محل کار خود حاضر شوند اما اگر برگه های خاطراتمان را ورقی بزنیم به روزهایی در همین کمتر از ۱۰ سال پیش هم خواهیم رسید که با بارش های برف به مراتب سنگین‌تر و کولاک و یخبندان‌های شدیدتر از آنچه که امروز در تبریز رخ داده، ساعت کاری ادارات تغییری نکرده است.
شوربختانه تبریز این روزها نه تنها با تهدید تغییرات اقلیمی و جابجایی فصول دست به گریبان است، بلکه با بحرانی بنام ضعف زیرساخت‌های شهری نیز در جدال است، بحرانی که فرمانداری این شهر را مجاب می‌کند تا با یک بارش برف چند سانتی‌متری که با تابش اولین اشعه‌های خورشید صبحگاهی آب می‌رود، ساعت کاری ادارات و دستگاه‌ها را جابجا کند تا مبادا به واسطه نبود زیرساخت های لازم گرهی دیگر بر کلاف کور مدیریت شهری شهر اولین ها بیافتد.
تبریزی که روزگاری چرخ زندگی مردمانش حتی با بارش‌های چند 10 سانتی و حتی چند متری هم می چرخید، امروز تنها با یک بارش جزئی چنان در بن بست ترافیکی گرفتار می‌شود که بیشتر باید از آن به عنوان پارکینگ تبریز یاد کرد تا شهری که روزگاری لقب توسعه یافته ترین شهر ایران را یدک می‌کشید.
تبریز بی دفاع در برابر برف چند سانتی
این روزها تبریز و مردمانش نه تنها غصه‌دار قهر و بی‌مهری آسمان با زمین زندگی‌شان هستند، بلکه باید مشکلاتی چون ضعف سیستم حمل و نقل عمومی (از مترو، بی آر تی گرفته تا تاکسی و اتوبوس)، وضعیت نامناسب مسیرهای دسترسی به نقاط مرکزی شهر، آسفالت جوال دوز شده خیابان‌ها، سیستم نامتناسب هدایت و جمع‌آوری آب‌های سطحی، ضعف عملکرد دستگاه های خدمت رسان شهری در مواقع بحرانی و شاید از همه بدتر ترافیک کلافه کننده در کل شهر را نیز تحمل می‌کنند، مشکلاتی که همگی ریشه در پسرفت زیرساخت های اولیه در شهر اولین‌ها دارند.
برای نمونه تبریز امسال به واسطه وعده شهرداری مبنی بر تحول در حوزه آسفالت خیابان‌ها و معابر و چاله‌زدایی از سطح شهر یکی از سخت ترین سال ها به واسطه شرایط ترافیکی را تجربه کرده و می کند و هر چند نَفس این اقدام قابل تحسین و تقدیر است اما عدم مدیریت و زمان بندی درست اجرای پروژه ها و البته کم توجهی و کمبود نظارت های لازم بر کیفیت آسفالت ریزی ها نه تنها زمینه ساز ایجاد ترافیک های ممتد و مستمر در نقاط مختلف شهر شده بلکه انتقاد شهروندان را نیز بابت آسفالت ریزی های بحث برانگیز به دنبال داشته است.
اگر از تخریب آسفالت جدید خیابان ها تنها یک روز پس از اتمام و به بهانه اجرای پروژه‌های دیگر دستگاه‌های خدمات رسان در سایه ناهماهنگی‌های بین سازمانی چشم بپوشیم، کافی است در خیابان‌ها و معابر تازه آسفالت شده تبریز همچون اتوبان پاسداران، میدان بسیج، منطقه پیرامونی مصلی و بسیاری دیگر از مناطق چرخی بزنید تا علاوه بر ناهمواری و بالا و پایین این مسیرها در نتیجه آسفالت ریزی شتابزده و نامناسب، چاله و گودال‌هایی که مانند قارچ با کوچکترین بارشی از گوشه و کنار آسفالت های جدید سبز می شوند، شما را متعجب و البته متاسف کنند.
شاید با ذکر چنین مصادیقی بتوان به فرمانداری تبریز حق داد که در نتیجه فقدان زیرساخت های حداقلی برای زیست شهری چاره مواجهه با یک برف سبک زمستانی را در جابجائی سراسیمه ساعت کاری ادارات ببیند، کلانشهری که شهروندانش بواسطه همین ضعف زیرساخت ها در روزهای معمولش با مشکلات ریز و درشتی روبرو هستند و بدون شک در مواقع بحرانی که نه، بلکه حتی در روزهای نیمه بحرانی چون بارش برف امروز با ترافیک چالش‌های شهری مواجه می‌شوند.
