رییس اداره حفاظت و احیای تالاب های اداره کل حفاظت محیط زیست آذربایجان شرقی گفت: توسعه بی رویه و ناهمگون اراضی کشاورزی و ساخت سازه های آبی متعدد از دلایل اصلی خشکی دریاچه ارومیه و شرایط کنونی آن است.
به گزارش ایرنا، یدالله آذرهوا روز چهارشنبه در بازدید از تالاب های پیرامونی دریاچه ارومیه، یکی از راهکارهای مهم و موثر در احیای این دریاچه را توجه به تالاب های اطراف آن عنوان و اظهار کرد: باید با اعمال سیاست های تکلیفی حق آبه تالاب ها تامین شود.
وی با اشاره به اینکه در سال ۱۳۹۲ ستاد احیای دریاچه ارومیه تعداد ۲۶ راهکار عملیاتی برای احیا پیشنهاد داد، افزود: عمده ترین و موثرترین آنها بحث های مربوط به لایروبی رودخانه های حوضه آبریز و منتهی به دریاچه ارومیه بود که در کنار آن طرح های وزارت جهاد کشاورزی همچون اصلاح الگوی کشت و کاهش مصرف آب و توسعه آبیاری های تحت فشار باید اجرایی می شد.
آذرهوا عمده سیاست های ابلاغی و طرح های مصوب برای احیای دریاچه ارومیه به منظور حفاظت محیط زیست منطقه را توجه به اجرایی شدن طرح های یاد شده اعلام و اضافه کرد: بر این اساس طرح های مدیریت عواقب بحران همچون طرح قرق دریاچه ارومیه باید بیش از پیش مورد توجه جدی و اهتمام ویژه دستگاه های متولی قرار بگیرد.
وی وسعت دریاچه ارومیه را پنج هزار کیلومتر مربع اعلام کرد که با حوضه آبریز مساحتی بیش از ۵۲ هزار کیلومتر مربع را در بر می گیرد که بین استان های آذربایجان شرقی، غربی و کردستان قرار دارد.
آذرهوا محل تغذیه آبی دریاچه ارومیه را ۱۴ رودخانه فصلی به جز رودخانه های زرینه و سیمینه اعلام کرد که این ۲ رودخانه دارای بستر آبی دایمی هستند.
وی با اشاره به ارزش و اهمیت تنوع زیستی و گیاهی دریاچه ارومیه، گفت: در این دریاچه تاکنون تعداد ۵۵۰ گونه گیاهی، ۲۵۰ گونه پرنده، ۲۷ گونه پستاندار، ۲۶ گونه ماهی و سایر خزندگان و دوزیستان شناسایی شده است.
آذرهوا یادآور شد: گونه جانوری شاخص دریاچه ارومیه “آرتمیا” است که در حالت فوق اشباع شوری آب، زنده نمی ماند و به حالت سیست به حیات خود ادامه می دهد.
وی به رنگ متمایل به سرخی دریاچه ارومیه در فصل کنونی نیز اشاره کرد و افزود: وجود نوعی باکتری بنام “هالو باکتریوم” و جلبکی به نام “دونالینا سالینا” دلیل اصلی این پدیده است که در فصل سرما رنگدانه این جلبک ها آبی، اما در حالت شرایط فوق اشباع شوری آب و فصل گرما رنگدانه ها به رنگ قرمز تغییر کرده و رنگ دریاچه ارومیه را تحت تاثیر قرار می دهد.
به گزارش ایرنا، حوضه آبریز دریاچه ارومیه با مساحت ۵۱ هزار و ۸۷۶ کیلومتر مربع یکی از ۶ حوضه آبریز اصلی کشور است که روند خشکیدن و کاهش تراز آبی آن از اواخر دهه ۷۰ آغاز شد و سالانه ارتفاع آن حدود ۴۰ سانتی متر کاهش یافته است.
وی با اشاره به اینکه در سال ۱۳۹۲ ستاد احیای دریاچه ارومیه تعداد ۲۶ راهکار عملیاتی برای احیا پیشنهاد داد، افزود: عمده ترین و موثرترین آنها بحث های مربوط به لایروبی رودخانه های حوضه آبریز و منتهی به دریاچه ارومیه بود که در کنار آن طرح های وزارت جهاد کشاورزی همچون اصلاح الگوی کشت و کاهش مصرف آب و توسعه آبیاری های تحت فشار باید اجرایی می شد.
آذرهوا عمده سیاست های ابلاغی و طرح های مصوب برای احیای دریاچه ارومیه به منظور حفاظت محیط زیست منطقه را توجه به اجرایی شدن طرح های یاد شده اعلام و اضافه کرد: بر این اساس طرح های مدیریت عواقب بحران همچون طرح قرق دریاچه ارومیه باید بیش از پیش مورد توجه جدی و اهتمام ویژه دستگاه های متولی قرار بگیرد.
وی وسعت دریاچه ارومیه را پنج هزار کیلومتر مربع اعلام کرد که با حوضه آبریز مساحتی بیش از ۵۲ هزار کیلومتر مربع را در بر می گیرد که بین استان های آذربایجان شرقی، غربی و کردستان قرار دارد.
آذرهوا محل تغذیه آبی دریاچه ارومیه را ۱۴ رودخانه فصلی به جز رودخانه های زرینه و سیمینه اعلام کرد که این ۲ رودخانه دارای بستر آبی دایمی هستند.
وی با اشاره به ارزش و اهمیت تنوع زیستی و گیاهی دریاچه ارومیه، گفت: در این دریاچه تاکنون تعداد ۵۵۰ گونه گیاهی، ۲۵۰ گونه پرنده، ۲۷ گونه پستاندار، ۲۶ گونه ماهی و سایر خزندگان و دوزیستان شناسایی شده است.
آذرهوا یادآور شد: گونه جانوری شاخص دریاچه ارومیه “آرتمیا” است که در حالت فوق اشباع شوری آب، زنده نمی ماند و به حالت سیست به حیات خود ادامه می دهد.
وی به رنگ متمایل به سرخی دریاچه ارومیه در فصل کنونی نیز اشاره کرد و افزود: وجود نوعی باکتری بنام “هالو باکتریوم” و جلبکی به نام “دونالینا سالینا” دلیل اصلی این پدیده است که در فصل سرما رنگدانه این جلبک ها آبی، اما در حالت شرایط فوق اشباع شوری آب و فصل گرما رنگدانه ها به رنگ قرمز تغییر کرده و رنگ دریاچه ارومیه را تحت تاثیر قرار می دهد.
به گزارش ایرنا، حوضه آبریز دریاچه ارومیه با مساحت ۵۱ هزار و ۸۷۶ کیلومتر مربع یکی از ۶ حوضه آبریز اصلی کشور است که روند خشکیدن و کاهش تراز آبی آن از اواخر دهه ۷۰ آغاز شد و سالانه ارتفاع آن حدود ۴۰ سانتی متر کاهش یافته است.
