آقایان شورای شهر (به ویژه کمیسیون فرهنگی شورای شهر تبریز)!، «باغ گلستان» را فعلاً بی‌خیال شدیم، پیشکش شما؛ «مقبره الشعراء» شخم زده» را هم نمی‌بینید؟
خبرگزاری فارس_ تبریز_ سینا مطهر: همیشه وقتی پای مطالبه و سوال رسانه‌ای از مدعیان و متولیان مدیریت شهری، اعم از شورا و شهرداری به میان می‌آید، آقایان”از ما بهتران”، به‌جای قبول قصور یا شفاف‌سازی و پاسخگوئی، رگ گردنشان باد می‌کند و با تاکتیک فرار به جلوهای زیرکانه، به تخطئه رسانه‌ها می‌پردازند!نمونه بارز چنین رفتارهایی، در داستان مربوط به فاجعه واگذاری مشکوک باغ گلستان و قطع درختان آن و نقد “خواب نظارتی” شورای شهر تبریز به عینه مشاهده شد، جایی که برخی شورا نشینان، به‌جای قبول تعطیلی وظیفه نظارتی خود و پاسخگویی در خصوص این قصور، رسانه‌ها را متهم به جانب‌داری از شهرداری کردند؛ در حالی که بیشترین انتقادات و مطالبات خبرگزاری فارس حول محور حقوق شهری و شهروندی، از همین شهرداری مطرح و پیگیری شده‌اند.با همه اینها و فارغ از مسئله حواشی بی‌پاسخ باغ گلستان، سوال جدی‌تر از اعضای محترم شورای اسلامی شهر تبریز، پیرامون وضعیت پروژه بهسازی و بازسازی محوطه، صفه‌ها، صحن و عناصر گردشگری و تاریخی سایت مقبره الشعراء تبریز است که علی‌رغم اطاله این پروژه تقریباً ۱۰ساله، با آن وضع حفاری و شخم‌زدن های حریصانه عمرانی در عمق و سطح این بنای تاریخی، هنوز به سرانجام مطلوبی نرسیده و بعید هم به نظر می‌رسد در ماه‌های باقی‌مانده از عمر شورای فعلی نیز به سرانجام مطلوبی برسد!
زخم بر تن مقبره الشعرا!
داستان غربت و زخم‌های متعددی که در همین سه سال گذشته بر تن مقبره الشعراء تبریز نشسته و البته پشت نقاب فعالیت‌های عمرانی، بازسازی و مرمت موهومی آن نیز پنهان گردید، داستان غم‌باری است که شورای شهر و شهرداری در مقابل میراث فرهنگی و اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان، مدعی پر سروصدای آن بوده و در تلاش برای مصادره افتخار هزینه‌کردهای عمرانی به نفع خود بوده است.باگذشت همه این سال‌ها و درگیری این دستگاه‌ها در پروژه مقبره الشعراء تبریز، هنوز که هنوز است، محوطه صفه‌ها، ورودی‌ها، سرای اصلی، معابر فرعی و پیرامونی مقبره الشعرا تبریز، زخمی نواقصات بسیاری است که همچون زمینی شخم زده؛ اما بدون ثمر به حال خود رها شده‌اند و در همین تابستان نیز، گردشگران بسیار داخلی و خارجی، شاهد و ناظر این زخم‌ها شدند.
سکوت شورای شهر تبریز مقابل اتفاقات مقبره الشعرا
بااین‌وجود، معلوم نیست نواقص عمرانی و مرمتی مقبره الشعراء تبریز، چرا و بر اساس کدام اولویت‌بندی شهری و نظارتی، از دایره توجه و نظارت اعضای شورای شهر خارج بوده و صدای کسی از بابت نواقص موجود و اطاله پروژه‌ای که شهرداری به اجرای آن می‌بالد، اداره کل اشاد از فراموشی خود در این پروژه می‌نالد و میراث فرهنگی نیز سکوت مطلق کرده است، درنمی‌آید؟موضوع دیگر این که، چرا اعضای محترم شورای شهر، در برابر اقدام غیراصولی شهرداری و برخی هیئت های ورزشی استان در برگزاری مسابقات بسکتبال و فوتبال خیابانی در محوطه این بنای تاریخی در هفته‌های گذشته سکوت اختیار کردند و اعتراضی از آنان دیده نشد؟
به اعتقاد ما، نباید و نمی‌توان بین نظارت با نظارت فرقی قائل شد و شورای شهر، اگر دلسوز و نگران مسائل شهری و صیانت از میراث‌فرهنگی و تاریخی تبریز است، باید به همان اندازه که در مسئله باغ گلستان وارد میدان شد، در موضوع پیگیری مسائل و نواقص مقبره الشعرا و بسیاری دیگر از پروژه‌های عمران شهری، نظیر ابهامات اعتباری و هزینه کردی پل‌ها و تقاطع های غیرهمسطح افتتاح شده وارد عمل می‌شد و حساسیت به خرج می‌داد، مگر آن که مسئله اصلی، چیزی فراتر از ایفای نقش مسئولانه و نظارتی از جایگاه شورای شهر بوده باشد!سخن پایانی این که آقایان شورای شهر( به ویژه کمیسیون فرهنگی شورای شهر تبریز)!، «باغ گلستان» را فعلاً بی‌خیال شدیم، پیشکش شما؛ «مقبره الشعراء» شخم زده» را هم نمی‌بینید؟مجموعه فرهنگی، تاریخی، ادبی و گردشگری «مقبره‌الشعرا» تبریز با قدمت حدود ۸۰۰ سال در محله قدیمی «سرخاب» تبریز و در ضلع شرقی خیابان ثقه الاسلام و شمال محله قدیمی «ششگلان» واقع شده و بر اساس منابع تاریخی، پیکر حدود ۴۰۰ شاعر و ادیب ایرانی ادوار مختلف تاریخی کشور را در خود جای داده است. این مجموعه از مکان های ارزشمند و مهم گردشگری کهن شهر تبریز و منطقه و از غنی ترین یادمان های حوزه فرهنگ، هنر و ادب کشور است، آرامگاه شاعر پرآوازه و جهانی استاد سیدمحمدحسین بهجت تبریزی معروف به شهریار و شاعران دیگری همچون اسدی طوسی، قطران تبریزی، مجیرالدین بیلقانی، خاقانی شیروانی، ظهیرالدین فارابی، شاپور نیشابوری، شمس الدین سجاسی، ذوالفقار شروانی، همام تبریزی، مغربی تبریزی، مانی شیرازی، لسانی شیرازی و شکیبی تبریزی است.
