ایسنا/آذربایجان شرقی هواداران تیم ریشهدار و قدیمی ماشینسازی تبریز امیدوارند تیم محبوبشان مانند ققنوس از زیر خاکستر دوباره به پا خیزد.
تیم فوتبال ماشین سازی تبریز مدتهاست منحل شده و خبری از سبزقبایان نیست. نام قدیمیترین تیم فوتبال شمالغرب کشور در شرایطی به تاریخ پیوست که در دهه اخیر نه مالکیت درست و حسابی داشت و نه توانست خودش را از زیر سایه تراکتور خارج کند.
به گزارش ایسنا، قصه پر غصه انحلال سبزپوشان زمانی رقم خورد که مالکیت این تیم به محمدرضا زنوزی سپرده شد. از آن زمان ماشین سازی نه در لیگ برتر جدی گرفته شد و نه قادر به رقابت در لیگ های پایین تر بود؛ وضعیتی که در نهایت نام ماشین سازی را در کنار سایر تیم های منحل شده فوتبال ایران سنجاق کرد؛ کنارِ پاس تهران، نفت تهران، ابومسلم خراسان و راهآهن.
داستان انحلال تیم فوتبال ماشین سازی تبریز را در ادامه میخوانید:
پس از انتقال مالکیت تراکتور به محمدرضا زنوزی و همزمانی حضور تراکتور و گسترش فولاد در لیگبرتر، مالک این ۲ باشگاه تبریزی از لحاظ قانونی نمیتوانست در بالاترین سطح فوتبال ایران صاحب امتیاز ۲ باشگاه باشد و تصمیم گرفت امتیاز گسترش فولاد را با امتیاز ماشینسازی که در آن زمان در لیگ یک حضور داشت جا به جا کند و سپس این امتیاز را به فروش برساند. این اتفاق رخ داد و از نظر اداری و قانونی، امتیاز ماشینسازی و گسترش فولاد جا به جا شد اما ادامه اتفاقات برای این باشگاه قدیمی جالب نبود.
زنوزی برای مدتی زیر بار فروش امتیاز ماشینسازی که حالا دیگر در لیگ برتر حاضر بود، نرفت و تصمیم گرفت خودش هم خرج تراکتور را بدهد و هم خرج ماشینسازی را. زنوزی تمرکز اصلیاش را روی قرمزپوشان تبریزی گذاشت و کمتر به تیمی پرداخت که قدمتی بیش از تراکتور دارد و تاریخچهای درخشان را در دل خود جای داده است. فشار رسانهها و همچنین مشکلات پیش آمده برای ماشینسازی سرانجام اوضاع را طوری برای این مالک متمول تبریزیها پیش برد که او بالاخره تصمیم به فروش امتیاز باشگاه دومش در لیگ برتر گرفت.
سرانجام در دوم خرداد ۱۴۰۰ در جلسهای با حضور نماینده محمدرضا زنوزی، اداره کل ورزش و جوانان و هیات فوتبال آذربایجانشرقی امتیاز تیم ماشینسازی تبریز به یونس قربانی واگذار شد. محمدرضا زنوزی پس از این انتقال اعلام کرده بود، این جابهجایی بدون هیچ چشمداشتی انجام شده و او از تمامی منافع حاصل از برند ماشینسازی و سهمیه لیگبرتری گسترش فولاد چشمپوشی کرده است و همچنین به جهت همراهی با خریداران جدید، این انتقال با تأیید اداره کل ورزش و جوانان و هیات فوتبال استان و بدون دریافت هیچ مبلغی از سوی زنوزی نهایی شده بود.
شاید مالکیت زنوزی برای ماشینسازی بد بود اما سپردن امتیاز آن به یونس قربانی احتمالا بدتر بود. مدیرعاملی که نه تنها خرجی برای ماشینسازی انجام نداد بلکه مسیر سقوط را برای این تیم ریشهدار هموارتر کرد و حتی انحلال این باشگاه قدیمی را به نام خود زد.
اتریش، آلمان و سوئد کشورهایی بودند که قربانی مدام در صحبتهایش از آنها حرف میزده که در این کشورها پول داشته و یا میتوانسته کمپ تمرینی برای ماشینسازان برگزار کند اما ظاهرا همه اینها رویاپردازی مالکی بوده که تنها میخواسته امتیاز قدیمیترین تیم تبریز را به دست بیاورد.
باشگاه ماشینسازی تحت مالکیت قربانی در لیگ یک حضور پیدا کرد اما از همان ابتدا، قربانی فقط وعده و وعید داد و دست ماشینسازان خالی بود.
او در دورهای هم با ارسال نامهای عجیب به استاندار وقت آذربایجان شرقی درخواست وام ۵۰ میلیاردی با بهره کم داشت که استاندار با این درخواست موافقت نکرد.
با مالکیت قربانی و مدیرعاملی مصائبی، اوضاع ماشینسازی در لیگ یک بدتر شد و نه تغییر سرمربی و نه حتی اعتصاب بازیکنان در تمرین هم کمکی به بهبودی اوضاع سبزپوشان تبریزی در لیگ آزادگان نکرد و سرانجام هم ۵ هفته مانده به پایان لیگ دسته یک، سقوطش به دسته دوم مسجل شد تا کارنامه درخشان قربانی ادامه داشته باشد.
در حوالی برگزاری مسابقات سه فصل قبل لیگ یک فوتبال ایران، اوضاع ماشین سازی به قدری بد پیش رفته بود که هیات فوتبال استان درخواست داشت که مالکیت این تیم دوباره واگذار شود و حتی قربانی هم تا حدودی آن را پذیرفته بود. خانه سرباز صلح ایران مجموعهای بود که با برگزاری جلسهای با حضور مدیرکل ورزش و جوانان استان و همچنین هیات فوتبال برگزار شد که البته قربانی مدعی شده بود که در این جلسه حضور ندارد.
او در مصاحبه با رسانهها اظهار کرده بود: «برای اولین بار نام خانه سرباز صلح ایران را شنیدم. شنبه ساعت ۱۰:۳۰ شب فردی به نام سرهنگ رحیمی به من پیام داد که میخواهم باشگاه را بخرم و مدیرعامل این سازمان هستم. تماس گرفتم و گفت در حضور جواد ششگلانی هستم. قراردادی تنظیم شده و مسئولان امضا کردهاند. شما آدرس بدهید فردا برایتان ارسال کنیم که شما هم امضا کنید. نباید به عنوان مالک باشگاه، قانونا و شرعا در آن جلسه حاضر میشدم؟ گفت چرا درست میگویید. گفتم تهران هستم. به تبریز میآیم تا صورتجلسه را ببینم و امضا کنیم. ساعت ۱:۳۰ بامداد دبیر هیات فوتبال به من پیام داد که فردا به هیات فوتبال بیا تا کارهای انتقال امتیاز را انجام بدهیم.»
با وجود همه اتفاقاتی که افتاد و حتی خبرهایی هم مبنی بر انتقال این امتیاز به خانه سرباز صلح در رسانهها منتشر شد، این NGO با انتشار بیانیهای اعلام کرد که قربانی با وجود دریافت پول، بدقولی کرده و نه اجازه ورود به ساختمان باشگاه را به سرهنگ رحیمی داده و نه همکاری در راستای اجرایی شدن این قرارداد صورت گرفته است.
بهرام سرمست، استاندار آذربایجان شرقی، روز گذشته، جمعه، ۲۸ دی، در جلسه ای با عنوان «جمعه های کاری» با جمعی از پیشکسوتان باشگاه ماشین سازی دیدار کرد و درباره احیای این باشگاه گفت: هر چند امروز تراکتور به نماد ورزشی خطه آذربایجان تبدیل شده، اما حمایت از ماشین سازی و احیای این تیم فوتبال ریشه دار نیز دغدغه دائمی است.
استاندار آذربایجان شرقی تاکید کرد: همه باید به دنبال حفظ و احیای کارخانه ماشین سازی به عنوان برند صنعت آذربایجان و ایران باشند و حمایت از تیم فوتبال آن نیز چنین وضعیتی دارد.
وی گفت: اگر لازم باشد تیم فوتبال ماشین سازی را به صنایعی چون مجتمع مس سونگون پیوند بزنیم، این کار نیز انجام خواهد شد.
هواداران تیم ریشهدار و قدیمی ماشین سازی تبریز امیدوارند تیم محبوبشان مانند ققنوس از زیر خاکستر دوباره به پا خیزد. آنها اکنون به عملی شدن ایدههای مطرح شده درباره احیای تیم محبوبشان چشم دوختهاند و باید دید آیا بعد از دستور وزیر ورزش، تاکید امام جمعه تبریز و چراغ سبز استاندار آذربایجان شرقی به این موضوع، بالاخره شاهد گامی بلند در راستای احیای این باشگاه ریشهدار خواهیم بود یا نه.