نصر: نماینده تبریز در مجلس شورای اسلامی گفت: مجلس هرگز حاضر نشد دولت را به خاطر رویه‌های غلط، انتصابات غیر متعارف و تصمیمات اشتباه مورد بازخواست قرار دهد.
احمد علیرضابیگی، نماینده تبریز به اعتماد گفت: در دولت روحانی، مجلس یازدهم که پس از حوادث آبان ۹۸ روی کار آمده بود، وعده‌هایی داد که هیچ‌کدام عملیاتی نشدند. این مجلس با توجه به شعارهایی چون شفافیت، حل مشکل تورم، حل معضلات بورس و…روی کار آمد، اما به واسطه ضعف مجلس یازدهم تلاشی برای حل این معضلات نشد.
به عنوان مثال برای پیگیری مشکلات بورس، هرگز رییس‌جمهور یا وزیر اقتصاد و… در مجلس حاضر نشدند تا درباره چرایی مشکلات توضیح دهند. در سایر بخش‌های نظارتی هم توجهی به مشکلات نشد.»
«در پایان عمر دولت دوازدهم، اقداماتی انجام شد که شاید در تاریخ پارلمانی ایران بی‌سابقه بودند.۲۲۰ نماینده مجلس از ابراهیم رییسی خواستند در انتخابات حاضر شود؛ ۲۵۰نماینده از رقبای رییسی خواستند که از ماراتن انتخابات کناره‌گیری کنند تا او بتواند رای بیشتری را کسب کند! مهم‌تر از همه ۱۸۰ نماینده مجلس، روسای ستاد انتخاباتی رییسی در حوزه‌های انتخابیه خود شدند. این وضعیت نشانگر عمق دلدادگی و تعصبی است که مجلس نسبت به دولت رییسی داشت. این امر باعث شد که مجلس از امور نظارتی خود و حساب‌کشی از دولت عقب‌نشینی کند. مردم انتظار داشتند مجلس نظارت‌های دقیق و ریل‌گذاری درستی در مسیر پیشرفت داشته باشد که این امر با نقصان‌هایی همراه شد.»
مجلس هرگز حاضر نشد دولت را به خاطر رویه‌های غلط، انتصابات غیر متعارف و تصمیمات اشتباه مورد بازخواست قرار دهد. «در ادامه هم اتفاقاتی رخ داد که یک فقره از آنها فاجعه واردات چای دبش را شکل دادند. انتظار عمومی این بود که وقتی اولین اشتباهات دولت در خصوص میوه شب عید رخ داد (که باعث کارت زرد وزیر کشاورزی شد) و پس از آن ماجرای ثبت سفارش نهاده‌های دامی شکل گرفت که عملا نهاده‌ای وجود خارجی نداشت و تنها میلیاردها تومان پول مردم اخذ شدند و… توجه لازم به سوءمدیریت‌های وزارت کشاورزی صورت می‌گرفت تا فاجعه واردات چای شکل نگیرد. مجلس اما در مقام نظارت به‌رغم اینکه بسیار پرطمطراق درباره سه‌شنبه‌های نظارتی بحث می‌کرد، عملا خروجی خاصی به نفع مردم انجام نداد.»
به عنوان مثال برای پیگیری مشکلات بورس، هرگز رییس‌جمهور یا وزیر اقتصاد و… در مجلس حاضر نشدند تا درباره چرایی مشکلات توضیح دهند. در سایر بخش‌های نظارتی هم توجهی به مشکلات نشد.»
«در پایان عمر دولت دوازدهم، اقداماتی انجام شد که شاید در تاریخ پارلمانی ایران بی‌سابقه بودند.۲۲۰ نماینده مجلس از ابراهیم رییسی خواستند در انتخابات حاضر شود؛ ۲۵۰نماینده از رقبای رییسی خواستند که از ماراتن انتخابات کناره‌گیری کنند تا او بتواند رای بیشتری را کسب کند! مهم‌تر از همه ۱۸۰ نماینده مجلس، روسای ستاد انتخاباتی رییسی در حوزه‌های انتخابیه خود شدند. این وضعیت نشانگر عمق دلدادگی و تعصبی است که مجلس نسبت به دولت رییسی داشت. این امر باعث شد که مجلس از امور نظارتی خود و حساب‌کشی از دولت عقب‌نشینی کند. مردم انتظار داشتند مجلس نظارت‌های دقیق و ریل‌گذاری درستی در مسیر پیشرفت داشته باشد که این امر با نقصان‌هایی همراه شد.»
مجلس هرگز حاضر نشد دولت را به خاطر رویه‌های غلط، انتصابات غیر متعارف و تصمیمات اشتباه مورد بازخواست قرار دهد. «در ادامه هم اتفاقاتی رخ داد که یک فقره از آنها فاجعه واردات چای دبش را شکل دادند. انتظار عمومی این بود که وقتی اولین اشتباهات دولت در خصوص میوه شب عید رخ داد (که باعث کارت زرد وزیر کشاورزی شد) و پس از آن ماجرای ثبت سفارش نهاده‌های دامی شکل گرفت که عملا نهاده‌ای وجود خارجی نداشت و تنها میلیاردها تومان پول مردم اخذ شدند و… توجه لازم به سوءمدیریت‌های وزارت کشاورزی صورت می‌گرفت تا فاجعه واردات چای شکل نگیرد. مجلس اما در مقام نظارت به‌رغم اینکه بسیار پرطمطراق درباره سه‌شنبه‌های نظارتی بحث می‌کرد، عملا خروجی خاصی به نفع مردم انجام نداد.»
